əhməq

<ər.> bax axmaq. Əlhəq, münəccimbaşı dəxi, görünür ki, əhməq imiş. M. F. A.. Gücümü mən bilə-bilə nahaq; Şirə qıldım hücum, mən əhməq. A. S.. Ağzını, az qaldı ki, dartıb cıraydım əhməqin! Yumruğumla qol-qabırğasın qıraydım əhməqin! Ə. N..